Spanning in Heerhugowaard

Alle spelers zijn ervaren of ik zou bijna zeggen doorgewinterd. Met vele damkilometers in de voeten weet je dat er mooie partijen op het bord komen. Met veerkracht, creativiteit en soms pure bluf proberen ze elkaar de loef af te steken. En soms lukt dat.

Wie had gedacht dat Ereklasse speler Mitchel Mensinga in de eerste ronde tegen clubgenoot Maurice Koopmanschap een remise zou spelen? Nou is Maurice de laatste jaren natuurlijk wel enorm aan het ontwikkelen. Misschien ook door al zijn partijen in de Eerste Klasse landelijk. 

Minder fortuinlijk was de derde SNA-er René Emmaneel tegen Wouter Wolff. Deze speler van Damclub Het Noorden gaf zijn visitekaartje af en liet zien dat hij ook meer dan recht heeft op een ticket naar de finales.

Stella van Buuren (damclub IJmuiden) had op facebook al aangekondigd dat ze er zin in had, maar om dan in de eerste ronde meteen tegen Jan van der Star te moeten is dan wat lastig zo vroeg in de morgen. Jan, speler van damclub Harderwijk, was duidelijk iets scherper en noteerde een mooie overwinning.

In ronde 2 werd wat onrustig geschuifeld met de stoelen, want elke ronde kan beslissend zijn voor een goed resultaat. Nu mocht Jan aantreden tegen Mitchel, een soort strijd der Titanen. En dat was het ook op het bord. Velen volgden deze partij live via internet en zagen een bijzonder zetten verloop. Er werden zetjes gemist, Mitchel kwam een schijf voor, maar stond onder druk en nog meer door die vermaledijde klok. Soms je vriend en vandaag zijn vijand, want de vlag viel en de punten naar Jan.

René en Maurice kennen elkaars spel door en door. Ze trainen samen, spelen samen en dan weet je elkaars plannen. Remise was dan ook het verwachte resultaat.

Stella had de pech om weer zo'n topper te treffen in Wouter. Ze rechtte haar schouder en ging er eens goed voor zitten. Hoe ze echter ook zocht naar een winnende variant, hij zat er niet in en Wouter kon weer twee punten toevoegen aan zijn totaal. Plus twee is best al goed in deze fase.

In ronde 3 moest het gebeuren. Michel trof zijn laatste clubgenoot René en om kansen te houden voor plaatsing MOEST er gewonnen worden. In een soort kamikaze-stijl vochten beiden voor de overwinning. Ook hier weer een paar hele bijzondere combinaties die - in dit geval door René - worden gemist. Uiteindelijk weet Mitchel in een soort dammenstrijd vanaf het late middenspel de overwinning op overmacht binnen te slepen. 

Wouter en Jan hielden hun kruit droog en konden ondanks wat wapengekletter niet een overwinning vinden en waren beiden tevreden met remise.

Maurice was gedreven en gelooft sterk in eigen kunnen. Helaas voor Stelle moest zij tegen deze leeuw aantreden en hoe ze ook probeerde hem te overbluffen, het lukte vandaag niet en Maurice nestelde zich door zijn overwinning op de derde plaats.

U leest het: dit is een prachtig groepje dammers die werkelijk strijden als de beste grootmeesters. Met passie en inzet. Eigenlijk moet een liefhebber hier getuige van zijn en dus nodig ik allen uit om aanstaande 28 maart naar Heerhugowaard af te reizen en daar de ontknoping mee te maken. Overigens zal er die dag nog meer spektakel zijn, want dan zullen ook de pupillen beginnen aan hun reis naar de finales. Genoeg om te beleven dus.